متن آهنگ صوفی و دیوانه رضا یزدانی

من تو شبه تاریکم به شکست نزدیکم رویاهام کوتاهه
تو یه چراغ روشن وسط شبِ من که بدونه ماهِ
من آخرین آوازم خودمو با سازم تو مترو میخونم تو بازی تقدیری ته قصه میری من اینجا می مونم
با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه
من یه بی پناه تو موجی که منو با خودش میبره تو دختر ماه که یک لبخندت سرنوشتمو میخره
با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه
شهر یه سگ ولگرده که تنش زخمه شب تا صبح بیداره
ما گربه های حار تویه یه سطلیم که پر از آشغاله
با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه
با دستات منو رد کن از این روزایه سیاه راه منو روشن کن فانوس ماه , فانوسه ماه